Lili Struik (2002)
Ventilatoren, wissers, bedradingen, perspectieven, houdingen, versnipperaars en aandrijvers. Gedragen in hangende composities, staande stellages en liggende constructies. Verstevigd met hout en metaal, dat het restje was van de vorige eigenaar, en gecombineerd met onvoorspelbare tweedehands objecten. Door mijn liefde voor spullen en fascinatie voor verzamelen vinden de afgedankte materialen een nieuwe plek in mijn sculptuur.
Aandachtig en zorgzaam verbind ik gevonden en afgedankte objecten in een sculptuur. Ik ontdoe objecten van conventionele contexten en interpreteer ze opnieuw in mijn beeld: Een platenspeler wordt een draaimechanisme. Ik verken grenzen van materialen, neem hun inherente eigenschappen serieus en geef ze een nieuwe vorm. Zijn materiële mogelijkheden eindeloos transformatief?
Zoekend naar houdingen en verhoudingen, kom ik natuurwetten tegen die universeel en onveranderlijk zijn. De objecten wekken herkenning bij de toeschouwer, en brengen verrassing van vervorming teweeg. Mijn belangstelling voor verbinden, aanpassen en aanvullen, is een uitnodiging om deze verhoudingen te ontdekken.